cze282003Bez tytułu Komentarze: 0
....Poprzez zatracenie w sobie zdobyłam świętą pamiątke. Od tamtej pory przez bardzo długi czas - smakowałam życia... Bardzo niechlujnie i intensywnie - by myśleć w taki sposób należy wyzbyć się sensu a przynajmniej wiary w jego istnienie. Od zawsze coś się działo - to jak prorokowanie. Beznadziejne ignorowanie ... Poznałam Tomka - powinnam żalować tego dnia ale nie potafie , to taki sposób na człowieka - niszczy i zabija ale gorzej bez niego niż z nim... Poznałam przy nim swoja zła passe ale było mi dobrze. Nie myśleć o niczym czy może być lepiej?Nie trzeba było mówić -
cze282003Bez tytułu Komentarze: 1
Ponoć życie każdego człowieka jest warte tego by troche o nim poprzynudzać. Mam nadzieje że zamienie się w kamień bo wkład emocjonalny jest newskazany. Odzwyczaiłam się działania na takiej zasadzie. Zawsze jaki taki chaos panował nade mną i panuje nadal... To tak jak z moim przyjściem na świat - mama wciąż wspomina jak było - okrutnie ponoć choć kobiety wyolbrzymiają , kto wie jak było... Napewno szeptali do takiego małego buraczka - walcz Tamaciu - Urodziłam się prawie martwa - teraz to półżart - babcia powtarza jesteś za silna... Mojej drugiej babuni na myśl przychodzi tylko - skoro jesteś lwiczką to wygrywasz. Mało pocieszające.Ale to warunek chromosowej zagrywki - pozostawia sie dzieci samym sobie by żyły od początku po swojemu... Bawiłam się z bratem w chodzenie po drzewach - zawsze robił tą samą śmieszną minę gdy z nich spadałam - oczywiście za każym razem jako starszy brat - ratował mnie ... A dziś ratujemy się nawzajem. Umarłam mając 16 lat - teraz mam prawie 22 i chce zapomnieć...